Portfolio

11 november 2023 — 1 april 2024 — Cura­torenteam: Gijs Ass­mann, Hanne Hage­naars, Wouter Prins (Muse­um Kro­na) , Johan­neke uphoff (Muse­um Krona)

1 september 2023

oktober 2023 — Esther de Vries ontwierp een bij­zon­der boek voor het werk van Tan­ja Smeets, 32 pagina’s met scheurper­fo­ratie en in het mid­den een katern met foto’s van totale pro­jecten. Eng­lish text below.

2021 — Tekst voor boek: That very night in Max’s room a for­est grew… Com­mis­sioned murals in pri­vate collections

2021 — Voor het boek That very night in Max’s room a for­est grew… Com­mis­sioned murals in pri­vate col­lec­tions van Gijs Friel­ing inter­viewde ik alle opdrachtgevers.

september 2022— september 2023 — Samen met Jan Hoek

juni 2021 — maart 2022

Museum presentatie in Centraal Museum Utrecht, 2021

15 februari 2020 — 14 februari 2021, verlegd tot 14 maart

10 oktober 2020 — 14 februari 2021

04—02—2020 — Tekst voor de pub­li­catie Ground­work van Sara Bjarland

februari 2020 — Tekst voor brochure bij de aankoop van de instal­latie Osedax door het Fries Museum.

Eva Spierenburg: DISAPPEARANCE IN SLOW MOTION (2019) solo exhibition at Centraal Museum Utrecht

15 februari — 13 september 2020

10 juni—8 okt. 2020

Oktober 2021

14 september 2019 t/m 5 januari 2020.

november 2019

oplevering 27 juni 2019 — Samen met Gijs Ass­mann realiseerde ik een opdracht voor de rijksgebouwendienst.

december 2018 — Muse­um Arn­hem is in 2018 tijdelijk ges­loten van­wege uit­brei­d­ing en vernieuwing. Mis­ter Mot­ley kiest maan­delijks een kun­ste­naar uit en vroeg mij een essay te schri­jven over Jacque­line de Jong

Metropolis M, Nr 4—2019 — Metrop­o­lis M vroeg me om een tekst te schri­jven voor het num­mer over ziek­te­beelden. Ik had net het werk van Ten­ant of Cul­ture gezien in Fon­da­tion Carti­er, en maak­te een voors­tel. Lat­er kreeg ik de kans als con­ser­va­tor bij het Fries Muse­um om een ten­toon­stelling te mak­en van haar werk: I for­got to tell you I have changed

2019

Een ten­toon­stelling van Julie Béna in 1646 in Den Haag. Eng­lish trans­la­tion below.

januari 2018 — Deze gids gaat in op al die zin­tu­igelijke ervarin­gen van de stad Maas­tricht: waar bij­zon­dere zak­en voor de tong, het oor of de neus te vin­den zijn: een automaat waar gedicht­en uitrollen, het zuurvlees bij Sjiek of het tikken van ele­gante hakken op het Amorplein.

2016 — Negen jaar maak­te ik mis­ter Mot­ley, het tijd­schrift dat kun­st en lev­en aan elka­ar knoopte. Daar­na zette ik met dit boek een stap verder door mijn eigen lev­en te verbinden met de kun­st, over ver­lies, de dood, schaamte en hoe het lev­en intens te maken.

3 juni — 16 september 2018 — Wij ken­nen vogels een beteke­nis toe die cor­re­spon­deert met ons wereld­beeld. In deze mod­erne tijd over­heerst de koude sym­bol­iek, we geloven niet meer dat het krassen van een kraai ongeluk voorspelt.

7 juni 2018 — ’Zigza­gzigzag’ is een mag­a­zine dat is samengesteld in opdracht van het rijksvast­goedbedri­jf. Het tijd­schrift is voor de mensen die in het ver­bouwde verza­melka­n­toor gaan werken, over het nieuwe flexw­erken, het kan­toor en de buurt, vol ver­halen, foto’s en kunstenaarsbijdragen.

Schri­jver en cura­tor Hanne Hage­naars kijkt bij de mensen naar bin­nen, op zoek naar bij­zon­dere kunstwerken.

Since 2010 is Hanne Hage­naars the cura­tor for the Studi­um Gen­erale pro­gram for the KABK. Here you can find the themes and speak­ers of all programs.

september 2018 — Tien jaar gele­den begon Mar­i­jn Bax met het fotografer­en van Mar in haar huis, gefasci­neerd door de muren, de tuin en het meu­bi­lair, maar vooral door haar kled­ing die ein­de­loos werd ver­steld. Ze vroeg mij om een per­soon­lijke gek­leurde tekst als introduktie.

In 2003 ini­tieerde Hanne Hage­naars het tijd­schrift mis­ter Mot­ley waar ze ver­vol­gens 9 jaar hoof­dredac­teur van was. Het eerste num­mer mis­ter Mot­ley op straat ver­scheen in 2004. Het laat­ste num­mer ver­scheen in 2012. We kozen we er voor om online verder te gaan wat een uit­stek­ende keuze bleek te zijn.

17 november 2017 — 14 januari 2018 — De ten­toon­stelling kun je opvat­ten als een han­dlei­d­ing voor het lev­en. Niet op een prak­tis­che manier, maar ver­bor­gen in de beteke­nis van de kunst­werken. Hoe te lev­en, dat is de vraag.

spring 2018 — In this project, Mis­sion Nose Out, we bring togeth­er stu­dents from the Rietveld Acad­e­mie and Sta­tus Hold­ers with an art back­ground, all from var­i­ous coun­tries and send them on a voy­age of dis­cov­ery. Teach­ers: Essam Zaki, Hanne Hage­naars and Vin­cent Zedelius.

mei 2018 — Het tijd­schrift ​’See All This’ nodigde me uit om met Birthe Leemei­jer in gesprek te gaan.

12 mei — 16 juli 2017 — De ten­toon­stelling ​‘Hum­ble’ onder­zoekt de waarde van eigen­schap­pen als ned­erig, beschei­den en deemoedig. We lat­en werken zien die ​’hum­ble’ als onder­w­erp hebben of het woord belichamen door­dat ze van een­voudi­ge mate­ri­alen zijn gemaakt.

10 december 2016 — 19 februari 2017 — In de ten­toon­stelling Out to Sea? wordt de enorme hoeveel­heid plas­tic getoond die wij gebruiken en de gevol­gen daar­van. ​’Liq­uid Moun­tain’ nodigt ons uit om het prob­leem van plas­tic afval met een andere, ruimere blik vanu­it de heden­daagse kun­st te beschouwen.

14 oktober — 20 november 2016 — ’Liv­ing Giv­ing’ is de titel van deze jubileum Bien­nale in die plaatsvin­dt op 20 locaties ver­spreid door de stad. De Biën­nale Gelder­land 2016 vin­dt plaats in Arn­hem en het muse­um heeft hier­voor Hanne Hage­naars uitgen­odigd als curator.

18 november 2016 — 15 januari 2017 — De zin sug­gereert in eerste instantie de schoonheid en ongeremd­heid van de nacht. De zon is onder gegaan en een volle maan laat haar zil­v­eren licht glin­steren op het water, het breekt en vormt een moza­ïek aan patronen.

20 mei — 17 juli 2016 — Het feit dat we niet weten wat ons na het lev­en te wacht­en staat, is de groot­ste onzek­er­heid in het menselijk bestaan en tevens een belan­grijke katalysator van ons han­de­len. Deze onzek­er­heid kri­jgt gestalte in The For­tune Teller. Cura­toren: Hes­ke ten Cate en Hanne Hagenaars.

2017 — In 2016 won Britt Doren­bosch het K.F. Hein Stipendi­um en het Cen­traal muse­um vroeg me een tekst over haar werk te schri­jven voor een publicatie.

12 September 2018 — Kun­ste­naar Zoro Fei­gl wint de Witteveen+Bos-prijs voor Kunst+Techniek 2018 en ik werd gevraagd om het essay te schrijven.

2015 — ’I always want­ed to have the courage to do total­ly crazy, impos­si­ble and also wrong things.’ Isa Gen­zken is alti­jd een van mijn favori­ete kun­ste­naars geweest.

Mai van Oers tek­ende een eigen asso­ci­atieve Div­ina Com­me­dia, als een ode aan haar overleden oud­ers. In vier tekenin­gen reist ze met haar vad­er en moed­er ​‘door de wereld aan die andere kant’.

winter 2017 — Hanne Hage­naars, Vin­cent Zedelius and stu­dents of the Ger­rit Rietveld Acad­e­mie on project at The Fifth Sea­son in Den Dolder.

2015 — In de pub­li­catie ​’Arca­dia, Folk­lore, Natu­ur en de Buren in Diepen­heim’ wordt ver­slag gedaan van een onder­zoek naar de iden­titeit van het stad­je Diepen­heim, een ver­slag mid­dels ver­halen, foto’s, strips, tekenin­gen en kunstenaarsbijdragen.

19 september — 22 november 2015 — Met de ten­toon­stelling ​‘Arca­dia’ wordt zow­el het cura­torschap van Hanne Hage­naars en Gijs Ass­mann ‑wiens plek lat­er in het tra­ject door Hes­ke ten Cate werd overgenomen- als het the­ma volk­skun­st groots afgesloten.

14 februari — 19 april 2013 — CBK Ams­ter­dam bestaat der­tig jaar en dat wordt gevierd met de jubileum­ten­toon­stelling Be Calm – kun­st uit Ams­ter­damse huiskamers. Het CBK en gastcu­ra­tor Hanne Hage­naars lat­en met deze ten­toon­stelling zien hoezeer de heden­daagse beeldende kun­st een plek heeft gekre­gen in de huizen en harten van Amsterdammers.

2001 — Talk­ing to You is een gids door de col­lec­tie van muse­um Boi­j­mans van Beunin­gen, spe­ci­aal voor het onderwijs.

1000things​.org is/​was a sub­jec­tive ency­clo­pe­dia of inspi­ra­tional ideas, things, peo­ple, and events.….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….….……

In 1999 ver­scheen het tijd­schrift ​’The dum­my speaks’. Het mag­a­zine werd samen met jon­geren gemaakt als een aan­vulling op het vak CKV om te lat­en zien dat heden­daagse kun­st super­cool kan zijn, juist voor deze groep. i.s.m. Jan Hoek en Renske de Greef

Mode ver­schi­et met de snel­heid van een val­lende ster ieder seizoen van kleur, the­ma en look en door die haast ont­glipt er soms iets aan de aan­dacht. Mod­eon­twer­p­er Rick Owens vroeg een kun­ste­naar Paul Kooik­er om een look­book te mak­en en voor iemand het heeft kun­nen zien is het al weer uit het zicht verdwenen.

14 oktober — 20 november 2016 — Deze cat­a­lo­gus kwam uit bij de Biën­nale Gelder­land ​’Liv­ing Giv­ing’ in 2016, met foto’s van alle werken op locatie door Johannes Schwarz en uit­ge­brei­de tek­sten bij alle werken. Ontwerp: Har­men Liem­berg en Kim Water­lan­der Verdere ontwer­pen: Har­men Liemburg

2016 — Dit artikel is gepub­liceerd in Mis­ter Mot­ley #33 Over onze oud­ers. Ter­ry Richard­son fotografeerde zijn oud­ers op een genade­loze manier.

mei 2016 — Pedro Bakker vroeg me een tekst te schri­jven voor zijn boek ​’Inno­cent’. Zijn intense, dwarse manier van teke­nen komen hele­maal tot hun recht in dit boek met zijn totaal incor­recte cover.

2016 — Het Sand­berg nodigde een aan­tal schri­jvers uit om een ver­haal te schri­jven op basis van de titel van een werk.

29 maart 2016 — Op het ein­dex­a­m­en van de KABK zag ik haar werk en was onder de indruk van die vreemde struc­turen van al die doeken, en de absurde titels: Mirthe Kluck.

2017 — Sinds dit gesprek met Jur­gen Bey begri­jp ik hem stukken beter en ik deel zijn opvat­tin­gen over de mogelijkhe­den van de kunst.

23 april 2015 — In ​’Nu ik’, de fenom­e­nale roman van Rut­ger Pontzen, vertelt de hoofd­per­soon koort­sig zijn ver­haal, in een ritme dat als een trance werkt, met humor en lichtheid, maar ook dwin­gend en onon­tkoom­baar. Een recensie.

2015 — Naar aan­lei­d­ing van de overzicht­sten­toon­stelling in Muse­um Jan Cunen in Oss sprak ik Gijs Ass­mann over zijn werk.

24 november 2015 — ‘Alles bli­jft maar hak­en’, zegt Evi Vinger­ling aan het begin van ons gesprek. Wat zij ziet zet zich vast in haar hoofd.

Een per­for­mance waar­bij een vrouw zich aan en uitk­leedt en die een ver­haal verteld over facisme, ik was zeer onder de indruk.

This essay on Paint­ing was pub­lished in the cat­a­logue for the Roy­al Award for Mod­ern Paint­ing 2014.

Arti­cle about art edu­ca­tion: what is your theme, intu­ition, and open­ness. Dutch text below

Een artikel voor Muse­umti­jd­schrift over Win­ti in het werk van Remy Junger­man: ​’De geometrische vorm probeer ik aan te vullen met een ander soort beeld dat uit een flex­i­bel­er bron komt, zoals winti.’

2013 — Mijn inter­esse voor lijst­jes, ordenin­gen en verza­melin­gen lei­d­de tot dit artikel. Een ver­bond tussen Le Voy­age l’extra-ordinaire van Jules Verne en l’Infraordinatrie van Perec.

Twee weken lang fiet­ste Hanne Hage­naars door Fries­land en schreef dit korte ver­haal ter gele­gen­heid van de ten­toon­stelling ​‘Hori­zon­nen’ in 2014 in het Fries Museum.

2013 — Bin­nen een onder­zoek naar waarne­m­ing, geheugen, fotografie en de afwezigheid van afbeeldin­gen maak­te Rein Jelle Terp­stra het boek Retrac­ing. Daar­voor werk­te hij met mensen die op het punt staan hun gezichtsver­mo­gen te ver­liezen. Ik schreef de inlei­d­ing en en inter­viewde Rein Jelle. Dit de inleiding.

Jaren­lang reden we regel­matig naar Par­i­js om de om en tante van mijn vriend te bezoeken, langza­am groei­den de twi­j­gen hun huis bin­nen, ter­wi­jl ze zelf hele dagen op bed lagen en een plantenbestaan lei­d­den. Dit ver­haal vertelt over Philip en zijn tante Piet.

vanaf 2016 — heden — Van 2016 tot 2020 was ik adviseur voor het Mon­dri­aan Fonds

2017 — 2018 (ongoing from 2019) — The depart­ment of Pho­tog­ra­phy focus­es on estab­lish­ing an autonomous artis­tic prac­tice. This comes with a crit­i­cal atti­tude that chal­lenges the medi­um tech­ni­cal­ly, con­cep­tu­al­ly and theoretically.

28 juni — 3 juli 2014 — Momart host­ed, togeth­er with oth­er art insti­tu­tions through­out Ams­ter­dam, ​‘Stu­dio For Imme­di­ate Spaces’, part of the grad­u­a­tion show of the Sand­berg Insti­tute 2014.

17 oktober — 21 november 2015

4 juni 2012 — 23 september 2012 — Half Suik­er, Half Zand, De recente geschiede­nis door de ogen van mis­ter Mot­ley in de Paviljoens in Almere. In de Volk­skrant genoemd als een van de drie beste exposi­ties in 2012.

18 december 2010 — 2 februari 2011 — ‘Edu­ca­tion­al mod­el’ van Eva Kotatko­va gaat over het strakke mod­el waarin wij wor­den opgevoed, en stelt daartegen­over een mod­el waarin vri­jheid over­heerst. Rebel­lie, ontsnap­ping en mogelijkhe­den. Cura­toren: Gijs Ass­mann en Hanne Hagenaars.

21 september — 1 december 2013. — In 2013 is het 150 jaar gele­den dat de slav­ernij in de voor­ma­lige Ned­er­landse koloniën werd afgeschaft. Toen Remy Junger­man werd uitgen­odigd om een ten­toon­stelling te mak­en in Kun­stv­erenig­ing Diepen­heim leek hem dat echter een goede con­text om een alter­natief mon­u­ment voor de slav­ernij te mak­en. Cura­toren: Hanne Hage­naars en Gijs Assmann.

21 juni – 7 september 2014 — Het idee dat één vorm natu­urlijk­er is dan en andere, is gebaseerd op een wereld­beeld dat uit­gaat van een tegen­stelling tussen mens en land­schap; het fysieke en het intel­lectuele; natu­ur en cul­tu­ur. De ten­toon­stelling in het hoofdge­bouw van de Kun­stv­erenig­ing onder­graaft deze tegen­stellin­gen. Cura­toren: Gijs Ass­mann en Hanne Hagenaars.

16 december 2012 – 10 maart 2013 — Hoewel de werken van Ruiten­beek duidelijk een pornografisch karak­ter hebben, zijn het allereerst grensverken­nin­gen in de ware zin van het woord. Niet als intel­lectuele oefen­ing, maar als beleve­nis, met de inten­siteit van een ervar­ing. Want bij de over­schri­jd­ing van regels, bij overtred­ing van een ver­bod ver­li­est de mens zichzelf. Cura­toren: Gijs Ass­mann en Hanne Hagenaars.

14 december 2013 — 2 maart 2014 — Mina, recon­struc­tie van een decen­ni­um is gecon­strueerd rond een herbar­i­um uit 1864 van een echt­paar op huwelijk­sreis. Miek Zwamborn maak­te in de Kun­stv­erenig­ing een ruimtelijke recon­struc­tie van een reis die naar de oor­sprong van de Rijn voert. Cura­toren: Gijs Ass­mann en Hanne Hagenaars.

18 december 2010 — 2 februari 2011 — Voor­w­er­pen van klei – keramiek – roepen asso­ci­aties op met pot­ten­bakken en ama­teurisme. Voor kun­ste­naars is het daarom een zeer effec­tief breek­i­jz­er om de offi­ciële kun­st open te breken. Daniel Jensen en Klara Kristalo­va doen dat alle­bei met veel overtuiging.

20 juni — 9 september 2009 — In 2009 gaat het ten­toon­stelling­spro­gram­ma ron­dom volk­skun­st en volks­cul­tu­ur van start: heden­daagse kun­ste­naars gebruiken de authen­ticiteit van oude rit­ue­len en tech­nieken om te lat­en zien dat volks­cul­tu­ur niet meer aan land en plaats gebon­den is. Hun kun­st getu­igt van reizen, wonen en werken in het buiten­land met als gevolg dat cul­turen geplakt, geknipt, gemixt en gesam­peld wor­den. Gren­zen wor­den zo opge­heven in plaats van bekrachtigd.

2016 — In 2016 bezocht ik Boekarest om onder­zoek te doen naar het werk van Florin Mitroi: op zoek naar het geheim van een ver­bor­gen oeu­vre dat pas na zijn dood de wereld in mocht. Ik sprak er met zijn fam­i­lie en dook de opslag in.

De sier­aden van Lucy Sarneel hebben alti­jd een beteke­nis. Voor haar boek­je ​’Pri­vate Ter­ri­to­ry in Pub­lic’ schreef ik over de wijze waarop Lucy haar sier­aden bezielt.

19 september – 28 oktober 2009 — Hewald Jon­genelis maak­te een uiterst per­soon­lijke tentoonstelling.

Voor Riette Wan­ders schreef ik twee tek­sten over haar werk, de eerste is gepub­liceerd in een boek­je over haar werk, de tweede lei­dt een nomadisch lev­en. Hier staan ze alle­bei: Black, Eng­lish ver­sion The Hard Way: text on the work of Riette Wan­ders (only in Dutch)

Een man die alle momenten van zijn buitenechtelijke affaire pre­cies noteert in een schrift­je, eten sex en het opsteken van een sigaret. Eng­lish ver­sion below.

Jen­nifer But­ler nam con­tact op met Irma Boom: of zij een boek wilde ontwer­pen waarin ansichtkaarten de hoof­drol speelde. Het prikkelde Boom’s nieuws­gierigheid en ze ging in gesprek met Jen­nifer. Een per­soon­lijk boek over een familie.

Open­ingswo­ord bij de ten­toon­stelling Kan­telpunt van Rob­bie Cor­nelis­sen en Karin van Dam in de Cacao­fab­riek in Helmond.

2015 — Een essay over het werk van Annesas Appel werkt vanu­it bestaande en of zelf bedachte sys­te­men, In ​’View on the World Map 04’ (Enti­ties 2013) brengt Appel haar ver­sie van de wereld­kaart. Over car­tografie en de ver­sie van Annesas Appel. In opdracht van galerie Johan Deu­mens. Ned­er­landse tekst onderaan.

2016 — The Sand­berg Insti­tute asked me to write a text about the work of Leopold Ban­chi­ni, the new head of the Stu­dio for Imme­di­ate Spaces at the Sandberg.

2016 — The Sand­berg Insti­tu­ut asked me to write a text about Thomas Spijk­er­man, direc­tor of the new course Rein­vent­ing Dai­ly Life.

The Sand­berg Insti­tu­ut invit­ed me to write a text about Lisette Smits, the course direc­tor of the new course: The mas­ter of Voice.

Op het ein­dex­a­m­en van de Rietveld lag er een prachtige zand­sculp­tu­ur, ik ging met de mak­er Pas­sang Tob­gay in gesprek en leerde over Kar­ma en volhardingsvermogen.

31 maart — 2 juni 2013 — Ernst van der Hoeven laat zijn verza­mel­ing over het lev­en der din­gen zien in een exposi­tie in Diepen­heim. De verza­melin­gen van Van der Hoeven zijn een manier om herin­ner­in­gen te bewaren en opnieuw te bezielen.

Berend Otto: Het project begon met Danoon­t­je want ik had geho­ord dat er gemalen zonge­droogde zwan­gere tor­ren uit Mex­i­co in de yoghurt zit­ten, voor de roze kleur, dus een beet­je pure magenta.

2009 — 2013 — Onder voorzit­ter­schap van Wilma Sütö en ver­vol­gens Ben­no Tem­pel maak­ten we een voor­dracht voor de win­naars van de Konin­klijke pri­js voor Vri­je Schilderkunst

Ook over een grootse liefde kun je en prachtig inge­to­gen kust­werk mak­en, zoals Fem­my Otten liet zien met haar instantie op de Rijk­sacad­e­mie: New Myth for New Family.

2011 en 2012 — In deze func­tie dacht ik mee hoe het onder­wi­js het beste kon aansluiten bij de heden­daagse kun­st. In deze tekst ver­wo­ord ik mijn visie op edu­catie in de kunst.

Open­ingswo­ord voor de exposi­tie ​’Cul­ture of Hap­pi­ness’ van Gijs Ass­mann in Galerie Nou­velles Images in Den Haag.

1994—2001 — Gedurende zeven jaar was ik voorzit­ter van de GABK te Apel­doorn, we ontwikkelden een beleid voor de Kun­st in de open­bare ruimte, we for­muleer­den de opdracht­en, en deden de begelei­d­ing van het kunsttraject.

2012 — heden — Lez­ers sturen vra­gen in waarop Hanne Hage­naars een antwo­ord geeft mid­dels een kunstwerk.