Het Parool
2 maart 2017

Eige­naar: Huber­tine Bergs­ma (31), busi­ness devel­op­er en jurist
Wat: Een col­lage van Matthi­js Booij
Titel: 2pac, 2012
Afkomst: Gekocht in 2016
Pri­js: Voor een euro per maand tot de kun­ste­naar met pen­sioen gaat

Kun­ste­naars zijn finan­cieel gezien arme sloe­bers, en ook hun vooruitzicht­en voor de toekomst ver­to­nen vaak een donker gat. Matthi­js Booij bedacht voor zichzelf het duizendtekenin­gen­pen­sioen­plan. Hij biedt tekenin­gen aan voor een euro per maand tot hij met pen­sioen gaat in 2050. Ik kocht deze teken­ing die ik ont­dek­te op online plat­form Pat­ty Mor­gan, een soort kun­st­club waar iedereen lid van kan wor­den en waar je kun­st van jonge mak­ers kunt zien en kopen. Die gekke pen­sioen­regeling maak­te het voor mij betaal­baar. Matthi­js maak­te de col­lage nadat de rap­per Tupac opeens als holo­gram was ver­sch­enen tij­dens een optre­den van Snoop Dogg in 2012. Vol­gens hem is Tupac een mensen­recht­en- en vri­jhei­dsstri­jder en dat is wat de col­lage dan ook laat zien. Deze uit­leg over wat de kun­ste­naar heeft bedoeld, geeft je denken een duw in de goede richt­ing, maar zijn toelicht­ing is niet het enige. Kun­st moet zichzelf ook toelicht­en en daar moet je vooral de tijd voor nemen: al kijk­end ont­dek je van alles en kom je tot een inter­pre­tatie. Voor mij is het een stri­jd tussen twee werelden, tussen het goede en een niet te iden­ti­fi­ceren kwaad. Het ges­lacht van het rode kwaad is onbepaald. Ook het hee­lal lijkt zich ermee te bemoeien want het geel van de achter­grond bevat twee kleine kraaloog­jes. Maar de manier waarop het werk in de kamer aan­wezig is, heeft niets met inter­pre­tatie van doen. Het is een vrolijk eigen­wi­js ding dat nooit verveelt. Een blob paarszwarte verf met een vage schedel tegen­over een lang­w­er­pige rode vlek verf met een stuk blad­goud. Dit was het eerste kunst­werk dat ik kocht. Als je een­maal iets in huis hebt, wil je meer. Je bent over de drem­pel en je ont­dekt hoeveel lol je hebt van zo’n werk in de kamer.’