Tako Postma: ‘Licht is een prachtig, ongrijpbaar materiaal’
Eigenaar: Tako Postma (54), architect
Wat: video-installatie
Titel: (Portrait as a) Pile of Things, 2018
Afkomst: Gekocht in 2018
Prijs: €3500
’Op de KunstRAI viel dit relatief kleine werk op in de veelheid, door de beweging en de humor van het gezichtje. De naam van de kunstenaar kende ik al, want hier in de buurt zou een kunstwerk van haar hand komen: betonnen zuilen en zitelementen, waarop in de avonduren een vertraagde projectie van water te zien zou zijn. Een groepje bewoners tekende protest aan, vol vreemde aannames, zoals dat het licht epileptische aanvallen zou uitlokken. Alle bezwaren werden onderzocht en ongegrond verklaard, toch werd zes dagen voor de plaatsing besloten om af te zien van het kunstwerk. Treurig. Mensen kunnen zich vaak slecht een voorstelling maken van hoe iets er in het echt gaat uitzien, dat maak ik als architect natuurlijk ook mee.
Toen hebben we dit werk gekocht. Eigenlijk wilde ik het in de vensterbank plaatsen, om de buurt te laten zien: zoiets leuks hadden jullie ook kunnen hebben!
Het werk staat nu midden in de kamer. De projectie doet denken aan een primitief masker en tegelijk is het hoog technologisch. Het licht waaiert steeds uit. Zo ontstaat er een charmant portret, waarbij het lijkt of de figuur steeds tegen je praat. Alleen hoor je geen geluid, enkel het beamertje dat zacht staat te zoemen.
Waar het werk precies over gaat, daarin hebben we ons niet zo verdiept. Femke Schaap, de kunstenaar, vindt het fijn dat we het werk accepteren zoals het is. Je wilt er ook je eigen verhaal van maken. We kopen geregeld kunst en al rondkijkend beseffen we dat onze kunst vaak over het ambacht gaat. Hoe iets liefdevol gemaakt wordt, dat spreekt ons aan, ook als de aanpak technisch is. Licht is een prachtig, ongrijpbaar materiaal. Door de beweging communiceert het sterk, maar door de herhaling is het ook rustig. Femke vertelt dat het is gemaakt naar aanleiding van de gedachte dat je je soms voelt alsof je hoofd is opgebouwd uit allerlei losse en instabiele dingen, die je als een jongleur in evenwicht en onder controle probeert te houden. Daar kan mijn man, die therapeut is, zich van alles bij voorstellen.”
Foto’s: Carly wollaert
